اقتباس کنت برانا از معمای قتل آگاتا کریستی، ادامه فیلم «قتل در قطار سریع السیر شرق» در سال 2017، فیلمساز را بار دیگر در نقش کارآگاه افسانه ای هرکول پوآرو پشت دوربین و جلوی آن به کار مشغول میکند. در اینجا یک انحراف حواس پرت کننده وجود دارد، هم در جلوه های بصری و هم در اجرا و فقط لحظات انفرادی بازیگران نقش مکمل تنها به صورت پراکنده به فیلم جان میبخشد. در حالی که ستاره های برتر او، آرمیهمر و گال گدوت، ممکن است به طرز غیرممکنی زیبا باشند، هر دو به طرز عجیبی نمیتوانند عاشقانه ای با یکدیگر به اشتراک بگذارند که توجه بیننده را به خود جلب کنند. با مجله سرگرمی پلیرشاپ مگ همراه باشید تا به نقد و بررسی فیلم Death on the Nile بپردازیم!
نقد و بررسی فیلم Death on the Nile آغازی زیبا که در ادامه ما را ناامید میکند!

مایکل گرین، نویسنده «اورینت اکسپرس» برای اقتباس فیلمنامه بازگشته است، و تغییراتی را ایجاد کرده است که تنوع خوشایندی را ایجاد میکند. سوفی اوکوندو و لتیتیا رایت بازیگران اصلی این گروه هستند اما زمان بسیار زیادی طول میکشد تا روند رسیدگی و تنش شروع شود. هوشمندانهترین و متقاعد کنندهترین حرکت برانا و گرین در این نقد و بررسی فیلم Death on the Nile، فلش بکی است که در ابتدای فیلم به آن پرداختند: تصویر سیاه و سفیدی از پوآرو جوان در سنگرهای جنگ جهانی اول، جایی که او تدبیر و تیز هوشی اش را نشان میدهد که در ادامه به علامت تجاری او تبدیل میشود. یک ورژن از برانا که به طرز متقاعدکنندهای پیر شده است، به ما اجازه میدهد تا شاهد داستان اصلی سبیلهای پوآرو باشیم که فیلم را با شوک و دلشکستگی آغاز میکند.
از اینجای کار جذابیت این اثر کاهش مییابد

با رفتن به سال 1937 در لندن، پوآرو تثبیت شده و مورد ستایش را میبینیم که وارد یک باشگاه بلوز مملو از افراد قدرتمند میشود، جایی که سالومه اوتربورن از Okonedo روی صحنه اجرا میکند. خواهرزاده او، روزالی اوتربورن رایت، نیز مدیر سرسخت او است. در کنار این نمایش، نمایشی دیگر نیز برای پوآرو وجود دارد که توجه او را به خود جلب میکند: سیمون دویل خوشتیپ (همر) و نامزد سرزندهاش، ژاکلین دو بلفور (اما مکی)، با رقصی زمین رقص و تمامی نگاه ها را از آن خود میکنند. این نمایش دیگر، از جایی بالا میگیرد که ژاکلین سایمون را به دوست دوران کودکی خود، وارث شیفته لیننت ریج وی (گادوت) معرفی میکند و مشاهده میکند که او فقط به لیننت چشم دوخته است. که میتواند او را مقصر بداند؟ این جایی است که انتخاب برانا برای فیلمبرداری 65 میلی متری بسیار مؤثر است و توجه ما را در نقد و بررسی فیلم Death on the Nile به خود جلب میکند. ورود گدوت به باشگاه دودی، با لباس نقرهای متالیک و پارچهای، بسیار رویایی است که از هر چیزی که بعداً در قایق اتفاق میافتد، از نظر خیالپردازی غنیتر است. سایمون و لینه در مدت کوتاهی با هم ازدواج میکنند و پوآرو در حالی که در مصر تعطیلات خود را میگذراند، در جشن ماه عسل آنها در رود نیل حاظر میشود.
خط داستانی فیلم Death on the Nile (حاوی اسپویل)

او به اصرار دوست قدیمی و جذابش بووک (تام بیتمن) که مادر نقاش و ثروتمندش، اُفمیا (آنت بنینگ) برای این ماجراجویی آمده است، آنجاست. همچنین در کشتی اس اس کارناک وکیل/پسر عموی لینه کچادوریان (علی فضل)، نامزد سابق او (راسل برند)؛ خدمتکار شخصی او (رز لزلی)؛ و مادرخوانده اش با پرستار دوره گردش حضور دارند. آنها توسط دوتایی کمدی قدیمی جنیفر ساندرز و داون فرنچ ایفای نقش میکنند، و شما مشتاقید ببینید که اگر به حال خود رها شود با این موقعیت چه خواهند کرد. اوتربورنها همچنین از زمانی که سالومه در شب ملاقات دویلز در حال اجرای برنامه بود، دعوت شدهاند تا جشن عروسی دویلز را جشن بگیرند، که این هم نکته خوبی در نقد و بررسی فیلم Death on the Nile است، زیرا اوکوندو به تنهایی این فیلم را با نقش آفرینی کاملاً جذاب و واقعگرایانه اش میدزدد.
البته یک مهمان ناخوانده هم وجود دارد که ابتدا در هتل و بعد در کشتی ظاهر میشود: جکی که این زوج را تعقیب میکند و با حضورش باعث میشود که همه در سالن های مختلف به خوبی شنود کنند و در اتاق های مختلف به تماشای او بنشینند. اما مکی با چشمان گشاد و قهوهای خود، به اندازه کافی نقش فردی دیوانه را به خوبی بازی میکند اما با بازیگری بینظیرش نیز جان بیشتری به این شخصیت میدهد. متاسفانه مانند تقریباً همه شخصیت ها در نقد و بررسی فیلم Death on the Nile، چیزی فراتر از چند ویژگی شخصیتی نیستند و پوسته ای خالی برای کامل کردن داستان پوآرو هستند. برند، فضل، فرنچ و لزلی به خصوص کوتاهی زیادی در شخصیتشان شده که به راحتی قابل تشخیص است. بنابراین وقتی قتلی رخ میدهد (چون البته هرکول پوآرو در اطرافش همیشه قتلی رخ میدهد)، تازه این شخصیت ها نقش خود را نشان میدهند که فقط برای رسیدن به هدف فیلم میباشد و ما در مورد این شخصیت ها خیلی کم یاد میگیریم، حتی پس از بازجویی استراتژیک کارآگاه پوآرو!
این فیلم از پایه مشکل دارد!

در همین حال، در مرکز فیلم که یک عاشقانه پرشور باید نیروی محرکه برای هیجان و تعلیق باشد، یک سوراخ غول پیکر به شکل همر و گدوت وجود دارد. آنها مطلقاً هیچ ارتباط عاطفی واقعی به نمایش نمیگذارند و زمان بندی و زبان بدن آنها اشتباه است، نکته ای که قبل تر نیز در نقد و بررسی فیلم Death on the Nile به آن اشاره کردیم. غیرممکن است که باور کنیم این دو نفر آنقدر شدید و خودجوش عاشق یکدیگر شده اند که برای با هم بودن حاضر شوند نامزدی و دوستی ارزشمند خود را از بین ببرند. بخش زیادی از قدرت هر فیلم در نقش آفرینی واقعی و جذاب بازیگرانش نهفته است که متاسفانه در هسته اصلی فیلم یعنی همر و گدوت شاهد آن نیستیم که ضربه ای بزرگ به این فیلم میزند.
نقد و بررسی فیلم Death on the Nile : نما و شات های فیلم

ما نیز نمیتوانیم به درستی در مناظر تجمل کنیم. بسیاری از Death on the Nile خالی و مصنوعی به نظر میرسند و ما شاهد نسخه ای براق و رندر شده توسط CGI از مناظر کاملاً بزرگ و چشمگیر هستیم. شاید در مرحله اول از نقد و بررسی فیلم Death on the Nile مناظر و فیلمبرداری فیلم نه تنها مشکلی نداشته باشد اما برایتان جذابیت خوبی هم داشته باشد اما وقتی کمی بیشتر به این سکانس های پهناور از مصر و رود نیل توجه کنید متوجه میشوید که به خوبی روی آنها کار نشده و حس و حالی واقعی به شما ارائه نمیدهد. با توجه به مدت زمانی که فیلم به دلیل بیماری همه گیر به تعویق افتاده است، شاید این همان چیزی باشد که میتوان از آن انتظار داشت.
کلام آخر…

اگر بخواهم در یک کلام این فیلم را توصیف کنم، ناامیدی است. حرف من را اشتباه برداشت نکنید، فیلم در کل فیلمی حذاب برای گذراندن اوقات فراغت بود و به خوبی به داستان و حواشی قتل هایی که اتفاق میافتاد پرداخته بود اما مشکل اصلی را میتوانید در شخصیت پردازی آن پیدا کنید. قبل تر هم در نقد و بررسی فیلم Death on the Nile به این موضوع اشاره کردم که شخصیت ها تا حد زیادی همچون مسیری برای موفقیت پوآرو عمل میکنند و فقط وقتی که برای جلو بردن خط داستانی به آن ها نیاز است شاهد حضور آنها هستیم. این مسئله باعث میشود که اگر به شکلی دقیق و منتقدانه به فیلم نگاه کنید لذت آن به شدت برای شما کاهش پیدا کند و فقط به دنبال جواب پایانی خود از زبان پوآرو باشید.
این ضعف شخصیت ها میتواند به راحتی با این مسئله توجیه شود که اقتباس و جای دادن یک کتاب در یک فیلم تا حد زیادی امری ناممکن است اما نمیتوان از این موضوع به عنوان راه فراری از ضعف فیلم استفاده کرد. فیلم های زیادی به صورت اقتباسی از روی رمان ها و کتاب های متنوع ساخته شده اند و موفق شده اند که در چاله ای که این فیلم افتاده است نیافتند. نمیتوان به راحتی این مشکل را گردن کسی انداخت چرا که مشکلی چنین مشخص نمیتواند تقصیر یک نفر باشد و هم نویسنده فیلمنامه و هم کارگردان حتمی در آن دخیل هستند. نظر شما در مورد این فیلم چیست؟ آیا از نقد و بررسی فیلم Death on the Nile شما از آن راضی بودید؟