محصول جدید دیزنی و شاهکار جدید گریک گلیبسی یعنی Cruella که به تازگی اکران شده توانسته سروصدای زیادی بپا کند. Cruella که یکی از شخصیت های قدیمی دیزنی می باشد و در سال 1961 در کارتون 101 سگ خالدار خلق شده است. این شخصیت منفور از کودکی هایمان حالا با رنگ و رویی تازه به دنیای لایواکشن و سینما آمده تا برایمان داستان زندگی اش را تعریف کند. اما چرا کروئلا؟ چرا دیزنی به شخصیتی منفی پرداخته و نه به یکی دیگر از پرنسس های پر زرق و برقش!
در اینکه چرا دیزنی برای ساخت پروژه جدیدش به سراغ فیلم Cruella رفت، جواب مشخصی وجود ندارد شاید ایده ها و پرنسس های دیزنی آن جذابیت قبلی را ندارند و شاید بیش از حد تکراری شده اند اما چیزی که بعد از دیدن فیلم Cruella متوجه می شویم این است که کروئلای ما در این فیلم چندان هم آدم بدی نیست و این جامعه است که او را به کروئلایی که ما می شناسیم تبدیل می کند دقیقا همانطور که در فیلم استلا در جواب جسپر می گوید: کروئلا کار ها را به درستی و به خوبی انجام می دهد اما استلا نه! کنایه ای به این موضوع که باید برای جلورفتن و پیشرفت و رسیدن به خواسته هایش در شرایط کنونی باید به سمت تاریک خود روی بیاورد.
این شخصیت دوگانه با بازی اما استون که بی شک یکی از بهترین های سال می باشد از نقات قوت فیلم Cruella می باشد. اما استون به حدی در این شخصیت درخشیده که برخی بازی او را در این نقش با بازی واکین فینیکس در فیلم جوکر مقایسه می کنند. حالا که در حال صحبت در باره نقش ها هستیم جا دارد که به بازی عالی اما تامپسون هم اشاره کنیم زیرا ایفای نقش شخصیت منفی در فیلمی که شخصیت اصلی آن هم دسته کمی از یک شخصیت بد ندارد و تا جایی که ما می دانیم بعدا به یکی از آنها تبدیل خواهد شد کار آسانی نمی باشد.
داستان فیلم (بدون اسپویل)
در ابتدا فیلم با دختر تخس و خرابکاری به نام استلا آشنا می شویم که به مد و فشن عشق می ورزد. استلا پس از دیدن مرگ مادرش پا به فرار می گذارد با این تفکر که او باعث مرگ مادرش می باشد و به این ترتیب بی خوانمان و تنها در لندن سرگردان می شود. همینجا است که با جسپر و هوراس آشنا می شود که خورده دزدی می کنند، آنها با یکدیگر بزرگ شده و به همراه آنها دزدی هایشان نیز بزرگ تر می شود. استلا که لباس های لازمه برای دزدی را طراحی می کند بلاخره به آرزویش رسیده و وارد دنیای مد می شود اما این شادی برای مدت زیادی به طول نمی انجامد چون که متوجه می شود مادرش به قتل رسیده و همه اینها گردن رئیس خود می باشد و اینطور می شود که کروئلا می گوید: آنها می گویند که غم و اندوه پنج مرحله دارد: انکار، خشم، کلنجار رفتن، افسردگی و پذیرش، خوب من دوست دارم یکی دیگر اضافه کنم انتقام!!
:no_upscale()/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/22539469/CRU_13444_R.jpg)
جزئیاتی که فیلم Cruella را بهبود بخشیده اند!
بیشتر از این به جزئیات فیلمنامه نمی پردازیم و قصد اسپویل نداریم چون که جزئیات خیلی مهم تر و زیباتری برای صحبت وجود دارد برای مثال به طراحی های صحنه و لباس های فیلم Cruella کمی دقیق تر نگاه کنید، چیزی چون شاهکار نمی بینید هر چند که دیزنی در این سال های اخیر بیشتر از اینکه به فیلمنامه بپردازد به صحنه پردازی و پر زرق و برق کردن فیلم هایش توجه کرده است اما چیزی که در فیلم Cruella می بینیم دست کمی از یک شو مد باشکوه نمی باشد که در تمامی سکانس های فیلم ما را شگفت زده می کند.
از جزئیات دیگر فیلم بازی اما استون هستش، همانطور که گفتیم این شخصیت دوگانه بوده و اما استون می بایست از پس هر دو به خوبی بر آید، کاری که در آن موفق بوده است. از سمتی یک دختر مهربان که به فکر دوستانش می باشد و به مد عشق می ورزد و از سمتی دیگر یک دیوانه مد که برای رسیدن به اهدافش از هیچ کاری دریغ نمی کند و خشمی که در وحودش بزرگ شده را آزاد می کند و شاید تنها نقطه مشترک این دو همین علاقه شان به مد و فشن باشد. تمام جزئیاتی که اما استون برای ایجاد این دو شخصیت انجام داده همچون لهجه ای که در صحبت کردن کروئلا می بینیم از این قبیل می باشند.
جزئیاتی هم وجود دارد که خیلی ها آن را نقات ضعف فیلم Cruella می دانند. مواردی همچون مشکلاتی در فیلمنامه یا مثلا اینکه چگونه می شود که استلا با گذاشتن یک ماسک و عوض کردن رنگ مویش دیگر شناخته نشود. در این رابطه باید بگویم که خیلی نباید از دیزنی و دنیایی فانتزی انتظار رئالستیک بودن تا این حد را داشته باشیم، همانطور که کلارک کنت می تواند با گذاشتن یک عینک شخصیت سوپرمن را حفظ کند پس کروئلا هم می تواند با این تغییرات هویت خود را پنهان کند.
آیا کروئلا شخصیت خوبی است؟
در اینکه کروئلا یکی از شخصیت های منفی دیزنی بوده و فرد خودخواهی می باشد شکی نیست یا حداقل نبوده است، اما پس از اکران فیلم Cruella وقتی با آن دختر مظلوم که مادر خودش را از دست داده و زندگی اش بیشتر آشنا می شویم شاید با خود بگوییم کروئلا آنقدر هم بد نمی باشد یا حداقل بخش زیادی از آن تقصیر جامعه می باشد. درست است که او نیز همچون مادرش رگه هایی از شر بودن را حتی از همان کودکی از خود نشان می دهد اما نمی توانیم از اتفاقاتی که در طول بزرگ شدنش می افتد و تاثیرات آن بر روی او چشم پوشی کنیم.
کودکی که تنها کسی که به او باور داشت یعنی مادرش را از دست می دهد و در سن کم خود را مقصر مرگ مادرش می داند و به دنبال آن بی خوانمان می شود. شاید تنها اتفاق خوبی که برایش می افتد آشنا شدنش با دو دوستی است که حال او را تا حدودی درک می کنند. ترد شدن از جامعه و مورد قبول واقع نشدن در حرفه خود همه این ها می تواند محیط خوبی برای رشد خشمی باشد که از کودکی در او به وجود آمده است. موضوعی که مطرح است این است که ما از آینده کروئلا و اتفاقات در پیش رو خبر نداریم، اینکه چجوری کروئلای فیلم ما که هنوز رگه هایی از انسانیت در او دیده می شود به کروئلای انیمیشن ما که برای لباس حاضر است تمام آن سگ ها را بکشد تبدیل می شود برای ما نیز نا مشخص است اما چیزی که می دانیم این است که شخصیت کروئلا هرچند شخصیتی تمام مثبت نبوده اما به خوبی ما را به خود علاقه مند می کند به صورتی که در تمام فیلم لحظه ای برای او آرزوی ناکامی و شکست نمی کنیم.
فیلم Cruella بی شک اثری سرگرم کننده و جذاب هم برای کودکان و هم بزرگسالان می باشد، گریک گلیبسی کارگردان آن که در کارنامه اش فیلمی همچون (I Tonya) با بازی مارگوت رابی را نیز دارد به خوبی توانسته دیدگاهی کاملا جدا از کروئلاهایی که در گذشته دیده ایم به ما ارائه دهد و با این کار توانسته به فیلم Cruella ویژگی شک کردن را بدهد. جاهایی در فیلم با خود می گوییم کروئلا شخصیت خوبی می باشد و در زیرپوسته سیاه و سفیدش، قلبی رنگارنگ وجود دارد و از سمتی دیگر مثلا لحظه ای که کروئلا با لباسی که بنظر می آید از پوست سگ های خالدار می باشد وارد می شود شک به دلمان وارد می شود آیا او کروئلایی است که از کودکی به خطر می آوریم؟ این تنش در طی فیلم بسیار به چشم می آید و بنظرم زیبای جالبی به فیلم می دهد و بیننده را مجبور می کند که برای رسیدن به جواب سوالش به تک تک لحظات فیلم دقت کند.