اخیرا شاهد پخش سریال ها و فیلم های سینمایی‌ای هستیم که شخصیت اصلی آنها زنان هستند. اکثر کارتون‌های دیزنی به سمت زنان قدرتمند پیش رفتند و متعاقبا فیلم‌های سینمایی و سریال‌های کره ای نیز به این سمت کشیده شده‌اند. اینبار اما کره ای ها توانستند با مشارکت نتفلیکس مینی سریال “اسم من” را وارد این عرصه کنند. با ما همراه باشید تا در ادامه به بررسی این سریال جذاب بپردازیم. قابل ذکر است که این سریال با محدودیت سنی 18+ پخش شده است.
داستان سریال کی دراما اسم من
این بار نتفلیکس با انتقام جویی دختران وارد عمل شد. اسم من داستان دختری به نام جی وو را روایت می‌کند که به دنبال انتقام است. انتقام از آنهایی که پدرش را به طرز وحشتناکی در مقابل چشمانش به قتل رساندند. اسم من با پخش در هشت قسمت توانست امتیاز 8.7 را از MDL بگیرد و با پخش قسمت اولش رتبه شش پربیننده های نتفلیکس را از آن خود کند.
مینی سریال My Name در 15 اکتبر از نتفلیکس پخش شد. هان سو هی در نقش جی وو و آن بو هیون در نقش پیل دو در این سریال حضور داشتند. بازیگران دیگری مانند پارک هی سون، لی هاک جو، چانگ ریول و کیم سانگ هو نیز در این سریال نقش آفرینی کردند. کارگردانی این سریال به عهده کیم جین مین بود و کیم پادا به عنوان اولین اثر خود، نام من را نوشت. این کارگردان که پیش از این در سریال های جنایی “فوق برنامه”و “وکیل خلافکار” به خوبی عمل کرده بود، اینبار هم توانست در ژانر اکشن یک اثر قوی را به نمایش بگذارد.
My Name یک اکشن خاص و زیبا!
انتقام گیری از جنس زنانه:
سریال اسم من با داستانی که تا حدودی قابل پیش بینی بود توانست پس از سریال اسکویید گیم توجه ها را به سوی خود جلب کند. در این سریال برای بار دیگر پس از فیلم های Villians و بانوی انتقام شاهد حضور نقش اصلی زن برای ژانر اکشن و داستان انتقامی بودیم. هان سو هی توانست با حضور در این سریال توانایی بالایش در بازیگری را نشان دهد و ثابت کند که لیاقت جایگاه کنونی‌اش را دارد!
جی وو در این سریال یک شخصیت بسیار کامل بود که تمام احساسات و عاطفه خود را پشت در خانه‌اش جا گذاشت و با چشمانی باز به دل خطر رفت. نمونه بارز یک دختر جنگجو و همه چیز تمام (با کمی غلو) که کافی است بخواهند تا به چیزی که هدفشان است برسند. شما در این سریال با بازی بی نقص سو هی رو به رو هستید. شخصیتی که پس از حضور در سریال های “آبیس” و “با وجود اینکه می‌دانم”، دوباره نامش را بر سر زبان ها انداخت! فضای سرد، چهره عاری از حس او در هنگام جنگ، خشونت بی حد و مرزش برای موفقیت و دیالوگ گویی‌اش می‌تواند شما را میخکوب کند!
بوهیون عشق را در جی وو زنده کرد
امکان ندارد در یک کیدراما شما اثری از عشق و عاشقی نبینید. اسم من هم داستان عاشقی خودش را داشت. شخصیت بلاتکلیف اما جنتلمن و کمی بی‌اعصاب پیل دو در این سریال به خوبی عمل کرد. خط داستانی حضور پیل دو در زندگی جی وو هر چند کند و غیر منتظره بود اما بوهیون توانست به خوبی رضایت بینندگان را کسب کند.
شاید بتوان از پیل دو به عنوان عامل تغییر در این سریال یاد کرد. شخصیتی که نبودنش می‌توانست در پایان سریال تغییرات عظیمی ایجاد کند. بوهیون که همزمان با پخش شدن این سریال در سریال سلول‌های یومی نیز حضور داشت، دو بعد کاملا متفاوت از دنیا بازیگری‌اش را همزمان به مخاطبانش نشان داد و توانایی بازیگری‌اش را اثبات کرد. لازم به ذکر است که او پس از این سریال طرفداران زیادی پیدا کرد.
با اینکه اعتماد کرد اما باز هم شاهد خیانت بود:
در این سریال شاهد حضور یکی از کارکشته‌های ژانر اکشن یعنی پارک هی سون بودیم! کسی که برخلاف بار منفی نقشش توانست نگاه بینندگان را از آن خودش کند. بار دیگر شاهد بازی عالی هی سون بودیم. کسی که حتی اگر کاری هم نکند، می‌تواند با نگاهش همه احساسات کاراکترش را به بیننده منتقل کند.
چویی موجین شخصیتی که برای جی وو مثل پدر بود. کسی که به همه اعتماد میکرد و هربار همان افراد به او خیانت می‌کردند. شخصیت کاریزماتیک و برنامه چین موجین در My Name باعث شد که سندروم نقش منفی برای بسیاری از کیدرامرها اتفاق بیفتد. هی سون با حضور در صحنه های اکشن و حواس جمعی که در تمام سریال داشت نشان داد برخلاف بالا رفتن سنش هنوز هم یک کارکشته است. یکی از خصوصیات او ثبات شخصیتی‌اش بود، چیزی که در سریال وینچنزو هم شاهد آن بودیم. با این تفاوت که در اینجا موجین در تمام طول سریال همانی بود که نشان می‌داد.
انتقامی در دل انتقامی دیگر:
یکی دیگر از کلیشه های دراما، حضور یک مخالف با نقش اصلی است. در این سریال هم چانگ ریول عهده دار این شخصیت بود. کسی که برخلاف اهمیت کم شخصیتش در سریال، نقش بسزایی در تصمیمات جی وو داشت.
کاراکتر گانگ جا در این سریال یکی دیگر از سندروم های نقش منفی بود. کسی که توانست از فرش به عرش برسد و با برترین ها رقابت کند! شخصیت سادیسمی و عصبی گانگ جا My Name طرفداران خودش را داشت. او که در سریال‌هایی چون به وایکیکی خوش آمدی 2 و چیزی در قطار حضور داشت، در این سریال نیز خوش درخشید. داستان او با جی وو نیز درگیر کلیشه بود و نویسنده به خوبی به شخصیت او نپرداخته بود.
تکه های خالی پازل اکشن نام من
سریال اسم من برخلاف تمام نقاط قوت و دیالوگ‌های پرباری که داشت درگیر یک سری کلیشه‌های قابل پیش بینی بود. چیز جدیدی برای ارائه نداشت اما باعث شد که بازیگران اصلی و فرعی به خوبی توانایی هایشان را به رخ بیننده بکشند. باید توجه داشت که این اولین کار نویسنده بود و جا دارد این اثر اول و پرقدرت را تحسین کرد. هرچند که شخصیت پردازی و خط زمانی سریال کمی نقص داشت اما همه این‌ها با بازی خوب بازیگران و صحنه پردازی کارگردان جبران شده بود.
غلو بسیار این سریال در توانایی های شخصیت‌ها در جنگیدن، کمی دل زنک بود اما خب نمی‌شود از این موضوع ایراد گرفت چرا که همه این ها عناصر ژانر اکشن هستند. سختی‌هایی که بازیگران برای این سریال کشیدند جواب داد. از ده کیلو اضافه وزن بازیگر زن گرفته تا صحنه های اکشن که کمی برای سوهی سنگین بودند. کاراکتر پیل دو آنطور که باید نشان داده نشد و گانگ جا خیلی ناگهانی بر سر راه جی وو قرار گرفت.
سو تفاهم My Name
همانطور که قبل‌تر اشاره کردیم چویی موجین بخاطر خیانت‌هایی که دیده بود هیچ حسی نداشت و به یک هیولای تمام عیار تبدیل شده بود. این در حالی است که برخی از بینندگان به اشتباه فکر می‌کردند موجین در انتها عاشق جی وو شده است و به همین دلیل هرکاری کرد که او را از دست ندهد ولی حقیقت چیز دیگری است! چویی موجین نمی‌خواست اثر هنری خودش را در حال عشق ورزیدن ببینید. موجین تمام مدت برنامه‌ریزی کرده بود که جی وو را مثل خودش تبدیل به یک هیولای بی‌احساس بکند. طبیعی است که نخواهد جی وو را با شخص دیگری شریک شود.
موجین هربار شاهد خیانت بود. چیزی که جی وو را برای او خاص میکرد حس عدم اعتمادی بود که جی وو درگیر آن شده بود. چویی موجین داشت هیولای دیگری را مثل خودش پرورش می‌داد و نمی‌خواست که دوباره شکست بخورد. هرچند که تا حد زیادی موفق هم شد اما باز هم برخلاف اعتمادی که کرد خیانت دید!
و در آخر…
My Name سریالی که بتواند در تمام طول هشت قسمت شما را در مقابل صفحه نمایش میخکوب کند نیست، اما می‌تواند انتظارات شما از یک سریال اکشن را برآورده کند. صحنه های اکشن درست و به جا به شما نشان داده می‌شوند. آهنگ های سریال با تم دارک و سرد سریال کاملا هم خوانی دارند. دیالوگ‌ها و احساسات بازیگران می‌توانند شما را درگیر کنند. فضای بی روح سریال به خوبی رنگ می‌گیرد و شما را از آن سرما بیرون می‌کشد؛ هرچند این اتفاق دیر رخ می‌دهد اما باز هم قابل قبول است. بدون شک اگر طرفدار ژانر معمایی اکشن باشید می‌توانید از هر هشت قسمت این سریال لذت ببرید.
سریال های مشابه:
اگر از این سریال لذت بردید می‌توانید سریال‌های:
- شهر بی رحم
- بکش
- زمان بین گرگ و میش
- پسران بد
- هویت مخفی
و فیلم های Villians و بانوی انتقام را ببینید.
این سریال خیلی خوب بود! واقعا ازش لذت بردم. هرچند ریتم قسمت پایانیش زیادی تند بود و یک دفعه همه چی از این رو به اون رو شد و مخاطب نمیتونست خوب وضعیت رو درک کنه.
و یه نکته دیگه: چجوری شخصیت اصلی به کمک پیل دو نتونست توی اواسط سریال از عهده گانگ جا و گروهش بربیاد اما تو قسمت اخر خودش تنهایی رفت و یه تنه کل سازمان رو نابود کرد و حمام خون به پا کرد؟!جای تفکر داره واقعا.
ممنون از نقد خوبتون🙏❤
مرسی از کامنت مثبتی که در این پست گذاشتید. من هم با شما تا حدودی موافقم و باید بگم که این جور سناریو ها حتی توی بهترین فیلم و سریال ها رخ میده که باعث میشه بعضی از کاربران به منطق پشت داستان نویسی شک کنن. اما به هر حال حرف شما صدق میکنه و منم باهاتون هم نظر هستم.
به هیچ وجه یک سریال شاهکار نبود(از نظر من).اما از یک استانداردی پایین تر نمی اومد.
نمیشه بهش به چشم شاهکار کیدراما نگاه کرد. اما با توجه به پخشش از نتفلیکس و بین المللی شدنش، خیلی از کیدرامرهای خارجی و یا حتی فیلم بازها از این سریال استقبال کردن و ازش به عنوان شاهکار صنعت فیلم و سریال کره یاد کردن.